روح الله نجفی پژوهشی درباره رویکرد فقهی رشید رضا در تفسیر المنار

مقالهٔ حاضر با نگاهی توصیفی تحلیلی رویکرد فقهی رشید رضا را بیان می دارد که �نفی تبعیّت بدون دلیل از اقوال پیشینیان�، �کاستن از گسترهٔ فقه� و �مصلحت محوری فقیهانه�، - مشخّصه هایی بارز در رویکرد فقهی صاحب المنار است.

چکیده تفسیر القرآن الحکیم مشهور به المنار، از مهم ترین تفاسیر قرآن در سدهٔ چهاردهم هجری است که در این عرصه، آرای جدید و در خور تحقیق، عرضه کرده است.

مقالهٔ حاضر با نگاهی توصیفی تحلیلی رویکرد فقهی رشید رضا در این تفسیر را برمی رسد و بیان می دارد که نفی تبعیّت بدون دلیل از اقوال پیشینیان ، کاستن از گسترهٔ فقه و مصلحت محوری فقیهانه ، مشخّصه هایی بارز در رویکرد فقهی صاحب المنار است.

مشخصه های مزبور نیز در نهایت، به تقویت فرآیند عرفی سازی حوزهٔ امور دنیوی ، یعنی همهٔ قلمرو فقه به جز عبادات، می انجامد.

کلیدواژه ها رشید رضا، تفسیر المنار، فقه، مصلحت، عرفی شدن در دو سدهٔ اخیر، ظهور بنیان های فکری مغایر با سنن گذشته و به تبع آن، رخ دادن تحولات حقوقی مدرن، آشکارا بر رویکرد فقهی پاره ای از تفسیرنگاران، تأثیر نهاده است.

به نظر می رسد تفسیر القرآن الحکیم مشهور به تفسیر المنار، بارزترین تفسیری است که معضل حاصل از تلاقی سنّت و مدرنیته ، در آن بازتاب یافته است.