الهام شریفی, سعید رهایی, مسعود راعی عدالت سنجی شغل خانه داری زنان خانه دار

عدالت، در سلسله علل احکام است و از آنجا که منابع فقهی و احکام عملی یکی از منابع قانون گذار است، عدالت نیز باید به عنوان تراز و میزانِ سنجش قوانین در نظر گرفته شود.

- چکیده عدالت، در سلسله علل احکام است و از آنجا که منابع فقهی و احکام عملی یکی از منابع قانون گذار است، عدالت نیز باید به عنوان تراز و میزانِ سنجش قوانین در نظر گرفته شود.

در این راستا اگر قانونی با آن سازگار نباشد، باید مورد بازبینی قرار گیرد و خلأ موجود در آن برطرف گردد.

در این میان، حقوق زنان با عدالتْ بیشتر گره می خورد؛ چرا که در زمان های گوناگون به انحای مختلف، چه در اجتماع و چه در خانه، ظلم هایی به این قشر روا گردیده که باعث عدم تعادل حقوق آنان شده است.

یکی از مفاهیم مرتبط با حقوق زن ها که به نظر می رسد با عدالت ناسازگار است، تعریف خانه داری است.

طبق تعاریف رسمی، خانه دار فردی غیر فعال در جامعه و اقتصاد در نظر گرفته شده است.

در این مقاله، از زاویه عدالت به این تعریف پرداخته شده و با آموزه های دینی و حقوقی تطبیق داده شده است تا مشخص شود که نه تنها تعریف فوق، تعریفی عادلانه از خانه داری نیست، بلکه با نگاه عادلانه، خانه داری به عنوان یکی از شریف ترین مشاغل لحاظ می شود که باید دارای حقوق و مزایای قانونی باشد.