تغییر چهره 1200 کیوسک مطبوعاتی در تهران

دکه مطبوعاتی، باجه روزنامه فروشی یا کیوسک روزنامه فروشی، هر کدام که توسط ما شهروندان پذیرفته شود محلی برای توزیع جراید و مطبوعات محلی، ملی یا بین المللی خواهد بود که در طول تاریخ تغییرات بسیاری را تجربه کرده و بخشی از تاریخ و فرهنگ کشورمان را تشکیل می دهند اما امروز با سهل انگاری و بی توجهی دستگاه های ذیربط این دکه ها با عرضه دخانیات مروج عادت های بد و با فروش اقلامی غیرمطبوعاتی در پیشخوان ها به نمادی برای بی نظمی منظر شهری شده اند .

در نخستین قدم های توزیع نشریات در کشور افراد پیاده توزیع کننده روزنامه بودند و بعدها با طولانی شدن مسافت ها به دوچرخه مجهز شدند و کمی بعدتر هم دوچرخه های موتوردار و موتور گازی خریدند تا راحت تر بتوانند در خیابان ها گشت بزنند و روزنامه ها را به محل کار و منزل مردم برسانند.

بعدها میزهای کوچکی در برخی معابر گذاشته شد که نسخه ای از نشریات چاپ شده روی آن قرار می گرفت.

شاید بتوان این میزها را نخستین مراکز فروش نشریه دانست.

با افزایش تعداد مطبوعات و نیز خطراتی مثل خیس شدن مطبوعات زیر برف و باران، روزنامه فروش ها کم کم به فکر کیوسک افتادند.

این که نخستین کیوسک روزنامه فروشی در چه تاریخی تاسیس شده بدرستی معلوم نیست اما قطعا بدون طراحی دقیق و کارشناسی و تنها برای جلوگیری از خیس شدن روزنامه ها و متصدی