بررسی ها درباره نحوه توزیع جمعیت بین مناطق 22 گانه مطابق آخرین ترکیب جمعیتی نشان می دهد مناطق شمالی نسبت به 10 سال گذشته، با بیشترین رشد جمعیت مواجه شده اما نرخ رشد جمعیت در غالب مناطق نیمه جنوبی شهر، - تعداد ساکنان شب منطقه یک، نزدیک به دو برابر منطقه 16 (منطقه ای با بیشترین افت جمعیتی) است.
سرمنشأ میل زیاد به سکونت در بالاشهر تهران، به انبوه امکانات در مقایسه با کسری خدمات در پایین شهر برمی گردد.
آمارهای رسمی مشخص می کند تحت تاثیر توسعه نامطلوب خدمات شهری در سطح شهر، سرانه های خدماتی 7 گانه همچون فضاهای آموزشی، فراغتی و تاسیسات شهری، در مناطق شمالی به 2 تا 6 برابر سطح معیار افزایش یافته؛ در حالی که فقر شدید امکانات در جنوب شهر، کسری 50 تا 84 درصدی سرانه های خدماتی را موجب شده است.
این دوقطبی در امکانات که بر نحوه رشد ارزش املاک در مناطق 22 گانه نیز اثر گذاشته، دوقطبی جمعیتی را شکل داده است.
متولی نوسازی پایتخت برای مهار این دوقطبی، بسته های جذابیت سکونتی و سرمایه گذاری مختص جنوب شهر تعریف کرده است.
بررسی های دنیای اقتصاد از وضعیت سکونتی و سرمایه گذاری در مناطق 22 گانه شهر تهران حاکی از دوقطبی شدن پایتخت است.
کارگردان های اصلی شکل گیری دوقطبی پایتخت تغییرات قیمتی مسکن در دو نیمه جنوبی و شمالی شهر و توزیع نامتناسب سرانه های
