محمدعلی خورسندیان، الهام شراعی مبانی قاعده نفی اختلال نظام در فقه اسلامی و حقوق موضوعه

این تحقیق نفی اختلال نظام را به عنوان یک قاعده اصطیادی در فقه اسلامی مورد مطالعه قرار می دهد.

- چکیده این تحقیق نفی اختلال نظام را به عنوان یک قاعده اصطیادی در فقه اسلامی مورد مطالعه قرار می دهد.

مفهوم قاعده این است که در تشریع احکام، هیچ حکمی که برهم زننده نظام های حاکم بر زندگی مردم باشد، وضع نشده است.

تحقیق حاضر که با روش توصیفی و تحلیلی انجام شده، سنت، حکم عقل و بنای عقلا را به عنوان مبانی اصلی این قاعده دانسته، جایگاه آن را در فقه مقاصدی و فقه حکومتی مطرح؛ سپس به بیان شرایط و آثار اجرای این قاعده می پردازد.

در نهایت، برای نخستین بار با روش استقرایی به جستجوی موارد کاربرد این اصل در فقه اسلامی می پردازد و با توجه به ادله و فتاوی متعدد اثبات می کند که این قاعده را می توان به عنوان یکی از قواعد مسلم حاکم بر فقه اجتماعی اسلام پذیرفت و به آن استناد کرد.

کلیدواژه ها: اختلال نظام؛ فقه حکومتی؛ مقاصد شریعت؛ نظم عمومی نویسندگان: محمدعلی خورسندیان: دانشیار گروه حقوق خصوصی و اسلامی دانشگاه شیراز الهام شراعی: مربی گروه حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز دو فصلنامه فقه و مبانی حقوق اسلامی - دوره 49، شماره 1، بهار و تابستان 1395.