یادداشت/ مصطفی دلشاد تهرانی فداکاری و از خودگذشتگی در نهضت حسینی

راه حسین (ع) جز با فداکاری و از خودگذشتگی طی نمی شود و هرکه بخواهد در سلک حسینیان در آید، باید که آمادهٔ فداکاری در راه حق و از خودگذشتگی در راه عدالت و انسان و انسانیت و دین و ارزش های والا باشد.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار آیین و اندیشه "، دکتر مصطفی دلشاد تهرانی، استاد دانشگاه و نهج البلاغه پژوه در گفتار کوتاهی به موضوع فداکاری و از خودگذشتگی در نهضت حسینی پرداخته است: انسان تا از خود نگذرد و به فراتر از خویش نرود، و حق را، و انسانیت را و ارزش های والا و دین و مردم را بر خود مقدم ندارد، به امری قدسی و اعتباری الهی دست نمی یابد، و به نیکویی های حقیقی واصل نمی شود.

تعبیر قرآن کریم در این باره، تعبیر شگفتی است: لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّی تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ مَا تُنْفِقُوا مِنْ شَیْءٍ فَإِنَّ اللهَ بِهِ عَلِیمٌ: هرگز به نیکوکاری نخواهید رسید تا از آنچه دوست دارید انفاق کنید و از هرچه انفاق کنید قطعاً خدا بدان داناست.

هر عملی و فعلی که آدمی را به خدا نزدیک سازد، ِبرّ است و تقرّب به حق، جز با گذشتن از خود و دوری جستن از آنچه مبغوض اوست و گذشتن از آنچه حجاب میان انسان و خداست، میسّر نمی شود؛ و مدرسهٔ حسینی، مدرسهٔ تربیت برای گذشتن از محبوب ترین تعلّقات آدمی است در راه خدا و برای خدا و در جهت برپا داشتن حق و عدالت و پا