کیهان: کارگردان فیلم"خانه دختر" برای رضایت مدیران تلویزیون خود را جور دیگری نشان می دهد

اوج خانواده ستیزی را می توان در فیلم خانه دختر دید.

نکته قابل تأمل این است که کارگردان این فیلم، یکی از پر کارترین کارگردان های تلویزیون در زمینه تولید سریال های خانوادگی است.

اما این فیلمساز از خودش دو چهره متفاوت نشان داده است.

در تلویزیون برای جلب توجه مدیران صداوسیما و چنگ انداختن به بودجه، خود را دلسوز خانواده و پیگیر آسیب های خانوادگی نشان می دهد و در سینما برای فتح گیشه و جذب مخاطب به هر ترفندی دست می زند و در فیلم آخرش به طور مستقیم، نهاد خانواده را هدف گرفته است.

این کارگردان دو چهره در این فیلم که چند سالی از اکران دور نگه داشته شده بود و به لطف سیاست نمایش فیلم های مشکل دار در سازمان سینمایی به پرده سینماها نزدیک شده، چهار سوژه ارزشی را هدف تخریب و تخطئه قرار داده است.

اول خانواده را محیطی ترسناک و مرکز آزار و اذیت نمایش داده است.

دوم، پدر را به عنوان ستون و سرپرست این نهاد مقدس، به عنوان عامل سقوط و نابودی زندگی دختر خود معرفی می کند.

ازدواج، دیگر محور تخریبی این فیلم است.

دختری که قبلا در خانواده و از سوی پدرش آزار دیده بود، برای ازدواج و به خاطر سنت ها و باورهایی که حول این مقوله وجود دارد، به اوج بدبختی می رسد و راهی جز فرار و مرگ نمی یابد.