هدایت نادریان، محمد رضا بارانی پراکندگی جغرافیایی امامیه در ایران دوره سلجوقیمحور اصلی این مقاله، شناسایی مراکز جمعیتی با اکثریت و یا اقلیت شیعی در حوزه کویر مرکزی، شمال و شمال شرقی و جنوب ایران طی قلمرو حکومت سلجوقیان، - با اشاره به زمینه های شناخت بهتر افراد و خاندان های شیعه در این مناطق است. چکیده آگاهی از جغرافیای انسانی گروههای مذهبی، می تواند به شناخت ترکیب جمعیت، ظرفیت های اندیشه ای و توان مدیریتی بزرگان آن مذهب برای گسترش باورهای خود کمک کند. مذهب شیعه که از آغاز اسلام به تدریج در ایران هوادارانی یافته بود، در دوره سلجوقیان در مناطق قابل توجهی از ایران گسترش یافت. این نکته با توجه به تعصب مذهبی سلجوقیان، بسیار قابل توجه است. محور اصلی این مقاله، شناسایی مراکز جمعیتی با اکثریت و یا اقلیت شیعی در حوزه کویر مرکزی، شمال و شمال شرقی و جنوب ایران طی قلمرو حکومت سلجوقیان، با اشاره به زمینه های شناخت بهتر افراد و خاندانهای شیعه در این مناطق است. کلیدواژه ها: امامیه؛ اثنی عشریه؛ ایران؛ سلجوقیان؛ جغرافیای انسانی نویسندگان: محمد رضا بارانی: استادیار و عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه الزهراء. هدایت نادریان: دانشجوی دکتری تاریخ اسلام، دانشگاه مذاهب اسلامی تهران، و مدرّس دانشگاه یاسوج فصلنامه تاریخ اسلام - دوره 16، شماره 1، پیاپی 61، بهار 1394. برچسب ها: |
آخرین اخبار سرویس: |