به بهانه برپایی �کانون بانوان� در دوران پهلوی اول رضاشاه چه مقدماتی را برای کشف حجاب فراهم کرد؟

تأثیر سفر به ترکیه در رضاشاه به حدی است که بعدها خطاب به محمود جم اظهار می دارد: �.

از وقتی که به ترکیه رفتم و زن های آن ها را دیدم که حجاب را دور انداخته اند.

- .

دیگر از هرچه زن چادری است بدم آمده است.

اصلاً چادر و چاقچور دشمن ترقی و پیشرفت مردم است.

� از زمان آغاز رویارویی و آشنایی ایرانیان با فرهنگ غرب، همواره دفاع از حقوق زنان از جمله شعارهای جامعه ی روشن فکری ایران بوده است.

برای نمونه، فتحعلی آخوندزاده درباره ی لزوم تساوی حقوق زن و مرد گفته است: .

خردمندان جهان، زنان را در جمیع حقوق بشریت و آزادیت با مردان شریک شمرده اند.

[1] آخوند زاده و دیگران به بهانه های گوناگون، به مقایسه ی نقش زنان در جوامع اروپایی-آمریکایی و جامعه ی سنتی ایرانی پرداخته و برای ایجاد هماهنگی میان این دو فرهنگ، نسخه های متفاوتی پیچیده اند که همه ی این نسخ در یک اصل مشترک اند: برهنگی فرهنگی زنان ایرانی آیا نقش بخشی به زنان در امور تصمیم سازی و حتی اجرایی، از مسیر این جاده ی خطرناک فرهنگی و اجتماعی می گذرد؟ آیا حجاب مترادف با خانه نشینی و دخالت نکردن زنان در امور اجتماعی است؟ البته این یادداشت در پی ارائه ی پاسخ تفصیلی به این سؤالات نیست؛ هرچند تجربه ی تاریخی جامعه ی ایرانی، خود پاسخ منفی با آن ها داده است.