محرم آمد سلام بر مرام �حسین(ع)� و ادب �عباس(ع)�

محرم آمد! تا اشک ها قیمتی شود! آن زمان که به عشق حسین(ع)، شجاعت و عطوفت عباس(ع)، بی تابی علی اصغر(ع) و یکه تازی قاسم ابن الحسن(ع) و تلألو جمال بی مثال علی اکبر(ع)، - بر سرو سینه می زنیم.

" _ محمد تاجیک: محرم آمد! ماه غم و ماتم، حزن و اندوه، غربت و قربانی شدن! گویی آسمان سرخ فام شده است! خورشید برخلاف ماه های دیگر، نای تابیدن ندارد.

ماه، در پس ابرهای غم پنهان شده است.

منظومه واژگان مصیبت چه بی انتهاست! و بساط دلتنگی به پهنای عالم گسترانیده شده است.

نوای مظلومیت، در کوی و برزن به گوش می رسد.

صدای کاروان عزت و سربلندی و قربانی شده، توسط ناجوانمردان تاریخ، شنیده می شود.

داربست های مشکی درهم تندیده، تن پوش های سیاه برتن محزون محبان ولایت نشسته و بیرق های عزا، به احترام آزادگی و مروت، تمام قد ایستاده اند.

آری! ماه حسین(ع)، قبله بی بدیل عشق حقیقی و یگانه جلوه عشق بازی با خالق بی انتها، رسیده است! اگر گوش کنید! می شنوید صوت حزین و دلربای سردار عشق بی سر را که چگونه بر تارک شمیشیر جهالت و نفاق، نغمه دلربای عزت و آزادگی سر می دهد.

ِسرِّ محرم چیست؟ که وقتی طبل عزایش نواخته می شود، همه در راه ارادت و مودّت به حسین(ع) ، به صف شده و خبردار می شوند.