ارتقای فرهنگی، گامی در جهت امنیت اجتماعی

مشکلات اجتماعی را از یک جهت، می توان به بیماری های روحی روانی تشبیه کرد.

وقتی یک فرد دچار بیماری جسمی مانند بیماری دیابت یا ناراحتی قلبی می شود به راحتی بیماری خود را می پذیرد، - اگر همین فرد دچار اختلال دو قطبی یا اختلالات وسواسی باشد، عموما از پذیرش بیماری خود امتناع و آن را انکار می کند و حتی گاهی اوقات، اطلاق بیماری را توهین و تحقیر به شمار می آورد و عکس العمل نشان می دهد.

بسیاری از افراد از این که گفته شود دچار مشکلات اقتصادی هستند، هیچ ابایی ندارند.

گاهی حتی به داشتن مشکلات اقتصادی نیز تظاهر می کنند و خود را فقیرتر از آن چه هستند جلوه می دهند، اما اگر با مشکلات فرهنگی و ناهنجاری های اجتماعی مواجه باشند واکنش مثبتی ندارند و آن را نمی پذیرند.

اولین قدم برای درمان، از سکته مغزی گرفته تا اعتیاد و اختلال شخصیت و ناهنجاری های اجتماعی، پذیرش بیماری و تلاش برای مداواست و تا علت اصلی بیماری مشخص نشود، هیچ درمانی کارساز نیست.

واقعیت این است که ارکان حکومت با همراهی مردم توانسته اند در طولانی ترین جنگ کلاسیک تاریخ معاصر و نبرد 8 ساله با متجاوزان پیروز شوند و با وجود فشارهای نظام سلطه، به بالاترین استانداردهای دفاعی و امنیتی برسند، اما در حوزه ی امنیت اجتماعی با مشکلات جدی مواجه هستیم.