یادداشت مهمان/ حضور توأمان نوستالژی و استراتژی در �پنچری�

پنچری را می توان تقاطع دو تجربه زیسته هنری دانست.

تجربه تجمیع دو دهه سریال سازی طنز در تلویزیون و تجمیع تجربه های فردی برزو نیک نژاد چه در مقام نویسنده و چه کارگردان.

- " قرار داده که متن کامل آن در ادامه می آید: پنچری را می توان تقاطع دو تجربه زیسته هنری دانست.

تجربه تجمیع دو دهه سریال سازی طنز در تلویزیون و تجمیع تجربه های فردی برزو نیک نژاد چه در مقام نویسنده وچه کارگردان.

حاصل ضرب این دو تجربه تجمیع شده که یکی سویه جمعی و دیگری سویه فردی دارد در پنچری تجلی می کند و شاید بتواند گفت نوعی هم افزایی دراماتیک که از تجمیع این دو تجربه حاصل شده، هویت و ماهیت پنچری را می سازد و وقتی از هویت مندی یک سریال حرف می زنیم قطعا یک سویه پررنگ و مهم آن به مولف برمی گردد.

از این حیث تجمیع این دو تجربه در نهایت در شخص برزو نیک نژاد تجلی می کند و از زاویه نگاه و دوربین و روایت و حتی زیست- جهان او باید به پنچری، قصه اش و دنیای آدم های قصه اش نگریست.

از این رو می توان گفت که جهان سینمایی یا دراماتیک اثر به نوعی بازنمایی و صورت بندی زیست جهان خود کارگردان است که از تجمیع و تصفیه و تمرکز تجربه های پیشین در شمایلی تازه، شکل می گیرد و اگر کسی با کارنامه و سبک و سیاق او در کارگردانی آشنا باشد می تواند امضای او را در پلان به پلان اثر، بازشناسی و ردیابی کن