موقع اش نیست؛ بعداً بعداً!

برخورد به موقع پیامبر اکرم(ص) با مظاهر بت پرستی و جمع کردن بساط بت های نصب شده در اطراف کعبه بدون فوت وقت بعد از فتح مکه، نمونه ای دیگر از اقدامات آن حضرت است که در سیره ائمه اطهار(ع) نیز دیده می شود.

- پیشینه اقدام به موقع اگر از نخستین اقدام به موقع تاریخ از خلقت انسان، یعنی اقدام خدای جلّ جلاله با بنده برگزیده اش حضرت آدم ابوالبشر(ع) و مهاجرت اجباری او از بهشت بگذریم، به فرمان های سخت خداوند سبحان به خاتم خوبان چون فرمان اگر بعضی اقاویل را بر ما ببندی، شاه رگ گردنت را قطع می کنیم و فرمان فوری باری تعالی و اقدام به موقع در حج آخر رسول خدا(ص) مبنی بر رها نکردن امت، بدون ولیّ، می رسیم که پیامبر(ص) موظف می شود در غدیر خم، توقف کند و حجاج را گردآورده دستور خدا را اجرا کند و از تهدید کنندگان نترسد که خدای توانا او را از گزند گزندگان ، در امان می دارد.

و چنان چه از به موقع عمل کردن در آن وسط بیابان سرپیچی کند رسالتش را انجام نداده است.

آن حضرت نیز فرمان فوری را به موقع، عملی کردند و برای ابلاغ بلّغ ما انزل فرمودند: من کنت مولاه فهذا علی مولاه؛ اللهم وال من و الاه و عاد من عاداه .

برخورد به موقع پیامبر اکرم(ص) با مظاهر بت پرستی و جمع کردن بساط بت های نصب شده در اطراف کعبه بدون فوت وقت بعد از فتح مکه، نمونه ای دیگر �