آیا ترامپ را هم رصد کرده بودیم؟

یکی از ویژگی های حکومت/دولت ها در جهانِ نو حداکثری شدنِ ظرفیت های آن برای ارگان شدن است.

به عبارتی، به احتمال زیاد، در زمان پیدایش حکومت ها، امکان استفاده از همه ظرفیت های جامعه وجود نداشته و متکی به توانِ محدود حاکمان و احتمالاً نبوغ، جسارت و هنرآوری او بوده است.

این بَدَوی ترین شکل حکومت بوده است.

به مرور، با پیشرفت انسان ها در تکنیک ها، تاکتیک ها، امکانات ارتباطی، حکومت ها از اتکا بر فرد به سمت اتکا به خاندان، گروه، قبیله، قوم و.

رفته است.

پس از آن به این دسته بندی ها، جمعیت های تخصصی و امکانات و وسایل خاصی هم به این دسته بندی ها و توانایی ها اضافه شده است.

حالا در روزگار ما، امکانات و ابزارهای مادی و غیرمادی ای در اختیار انسان ها هست که با آن می توان از حداکثر ظرفیت های جامعه در امر حکومت و کشورداری بهره برد و آن را هوشمندتر، کارآمدتر و مقتدرتر و اقتدارآفرین تر ساخت.

(همین جا باید گفت که یکی از اصلی ترین وظایف هر حکومتی، تولید و گسترش قدرت ملی در همه سطوح و عرصه ها است.

)یکی از لوازمِ حکمرانی در دنیای نو، آینده نگاری است؛ یعنی هم تلاش برای سهیم شدن در ساختِ آینده و هم تلاش برای پیش بینی سهم و نقشِ دوستان، رقبا و دشمنان منطقه ای و جهانی از آینده؛ آینده ای که گویی در گذشته بیشتر انسان محور به نظر می رسید؛ اما اکنون، حدا�