یادداشت/ سیانور و آشنازدایی از چند کلیشه

فیلم به خوبی داستان را شروع می کند، طرح مسئله دارد و با گذشت زمان هم داستان را باز کرده و می گستراند و هم کم کم و به مرور شخصیت ها را هم صیقل می دهد و از اشخاص به شخصیت می رسیم.

- "- گروه سینما: بهروز شعیبی که با فیلم دهلیز و سریال خوش نام پرده نشین توانسته بود خودی نشان بدهد، حالا با فیلم سیانور هم خوب درخشیده و هم جایگاه خود را تثبیت کرده است.

حالا با قاطعیت می توان گفت که درخشش کارهای قبلیش نه از سر اتفاق و تصادف که براساس فهم و کاربلدی او حاصل شده است.

از همین الآن می توان گفت که بهروز شعیبی یکی از امیدهای آینده سینمای ایران است.

امیدی که اگر انشاء الله دچار اعوجاج و خودباختگی و غرور نشود می تواند حاتمی کیای نسل خود باشد و چه بسا فراتر از آن.

سیانور فیلمی درست است.

براساس فهمی روشن و تشخیصی درست جلوی دوربین برده شده است.

فیلنامه محکمی دارد که بشدت قابل دفاع است.

مهم تر آنکه موضوعی بکر و درست دارد که از قضا می تواند با وضعیت کنونی جامعه هم ارتباط بگیرد.

از یکسو موضوع فیلم بخش مهمی از تاریخ چریکیسم پیش از پیروزی انقلاب اسلامی است که تاکنون برپرده سینما روایت نشده بوده و از سوی دیگر ناظر بر بینش و روایت های افراطی و غلط از مسیر مبارزه و دین ستیزی است به بهانه ای که بر مدعیانش هم چندان روشن نبود.