/یادداشت/ محمدقاسم محمدی بایدها و نبایدهای حضور ایران در آمریکای لاتین

شکی نیست در ادامه اجرای پروژه های اقتصادی در آمریکای لاتین باید از تجربه سال های اخیر استفاده شود به شکلی که تمرکز بر روی اجرای آندسته پروژه هایی باشد که عدم انجام آنها ذهنیت منفی از کشور بر جای نگذارند.

- گروه بین الملل و سیاست خارجی "؛ محمدقاسم محمدی*: سفر دوره ای محمد جواد ظریف در راس هیاتی سیاسی و اقتصادی به شش کشور آمریکای لاتین، به داغ شدن دوباره مباحث در خصوص روابطی که تهران طی حدود چهار دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی با کشورهای این منطقه تعریف و اجرایی نموده، دامن زده است.

صرف حضور ایران در این منطقه دور جغرافیایی و واکنش های مختلف بازیگران منطقه ای و بین المللی به این موضوع، شایسته تعمقی در این روابط البته با نیم نگاهی به سابقه آن در دوران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی می باشد.

بر کسی پوشیده نیست که در دوران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، روابط با آمریکای لاتین در اولویت سیاست خارجی کشور نبود و تمرکز اصلی بر حفظ روابط با ایالات متحده صورت گرفته بود تا جایی که تهران نقش ژاندارم آمریکایی ها در منطقه را ایفا می کرد.

اولین تماس دیپلماتیک ایران با کشورهای آمریکای لاتین نیز به اوایل قرن بیستم و عزیمت سفیر وقت ایران در واشنگتن به چند کشور منطقه از جمله مکزیک، برزیل، آرژانتین، اروگوئه و شیلی بر می گردد که اتفاقا منجر ب