پرونده �مرگ یک سازمان�-5/ میزگرد فارس با حضور 3 تن از جداشدگان منافقین گفتم به ایران می روم حتی اگر اعدام شوم/ آخرین بار رجوی را سال 82 دیدم/ صحبت از مسعود و مریم �مرز سرخ� بود/ افتخار منافقین این است که داعش در مراسمشان شرکت کند

�صحبت در مورد مسعود و مریم �مرز سرخ� بود و یکی دیگر از این خطوط قرمز، بعد از سرنگونی صدام این بود که نباید سؤال کنیم رجوی الآن کجاست.

� - حداقل 2 دهه از بهترین سال های عمرشان را تباه شده می دانند؛ فعالیت در سازمانی که رفته رفته به فرقه تبدیل شد و نهایتا کار را به جایی رساند که اعضای آن به هر اقدامی دست می زدند تا فرار کنند.

محمدرضا گُلی، هادی شعبانی و ایرج صالحی 3 نفر از اعضای جداشده منافقین هستند که هر سه، سالهای زیادی از عمر خود را در یکی از تبهکارترین سازمان های تروریستی دنیا گذراندند که یکی از ثمرات وجودش، ترور 17هزار نفر از مردان، زنان و کودکان بی گناه ایران بود.

آنها به هرترتیبی که بود فرار کردند و اگرچه آینده مبهمی را پیش روی خود می دیدند، ترجیح دادند به ایران برگردند.

اینجا خانواده تشکیل دادند، تحصیل کردند و سر کار رفتند و حالا از آن سال های سیاه می گویند.

این روایت، داستان تلخیست از بیش از 2 دهه زندگی 3 مرد که بهترین سال های عمر خود را در فرقه رجوی حرام کردند.

** حزب جمهوری و سازمان مجاهدین برای ما تفاوتی نداشت در ابتدا ضمن معرفی خودتان بفرمایید که چه زمانی و چطور جذب سازمان مجاهدین خلق شدید؟ صالحی: من ایرج صالحی هستم متولد سال 44 و اهل آمل.