یادی از زنان شهیده مازندران/ کودکی که دعا می کرد موشک به خانه امام نخورد

در زمان موشک باران، سعی می کردم با صحبت کردن او را آرام کنم و می گفتم آنها می روند تهران را بمباران می کنند و دیگر به کرج نمی آیند، او در مقابل حرفم ناراحت می شد و با اعتراض می گفت: - تهران نه! تهران خانه امام است و بهتر است بیایند و به خانه ما موشک بزنند.

به گزارش سایت قطره و به نقل از" از مازندران، پای صحبت‎های خانواده‎های شهدا که می نشینی، خاطرات تلخ و شیرینی بیان می کنند که می‎توان از این خاطرات منشوری از سیره شهدا به نسل جدید و آینده ارائه کرد.

در ادامه بخش دیگری از این خاطرات که با سیری بر پرونده سرگذشت پژوهی شهدای زن مازندران که در کنگره شهدای مازندران موجود بوده، به رشته تحریر در آمده است، از نظرتان می گذرد.

* شهادت طفل 2 ساله لاله سرخ نورسته، شهیده خدیجه یزدان خواه کناری در سال 1355 در یک خانواده متعهد و مذهبی در شهرستان فریدونکنار پا به عرصه وجود گذاشت، او حاصل پیوند ازدواج پدری که بعدها در زمره شهدا جای گرفت با همسری پاکدامن بود که دامانش معراجگه شهدایی چند بوده است.

خدیجه در حالی که بیش از دو سال از عمر نازنینش نمی گذشت، در سال 1357 هنگامی که بر دوش های نحیف خواهر شهیده نوجوانش طوبی یزدان خواه، بسته شده بود، در جریان تظاهرات انقلابیون علیه رژیم شاه از ناحیه قلب مورد اصابت گلوله قرار گرفت و جام نوشین شهادت را سرکشید.