خرمشهر، موزه زنده ویرانی جنگ

«دری برای کوبیدن نیست.

باید گفت یاالله و داخل شد.

دیگر از خانه های اعیانی با باغچه های زیبا و شمشادها و نیم دیوارها خبری نیست؛ جز چند خانه ای که شانس با آنها یار بوده.

- دری برای کوبیدن نیست.

باید گفت یاالله و داخل شد.

دیگر از خانه های اعیانی با باغچه های زیبا و شمشادها و نیم دیوارها خبری نیست؛ جز چند خانه ای که شانس با آنها یار بوده.

نیمی از خانه های شهر را خمپاره ها و گلوله های بزرگ کاتیوشا با خاک یکسان کرده و نیم دیگرش را بولدوزرها و لودرهای ارتش بعث.

خرمشهر هنوز موزه ای زنده از ویرانی جنگ است.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه ایران در ادامه نوشت: پیش از این که وارد شهر شوم، تابلوی منطقه آزاد اروند تصوراتم را برای دقایقی تغییر می دهد.

فکر می کنم اینجا هم مثل جاهای دیگری که منطقه آزاد شده اند، ساختمان های شیک و پیک روییده و مردم با ماشین های لوکس 20 – 15 هزار دلاری شهرشان را گز می کنند ولی دیری نمی گذرد که پی می برم اشتباه کرده ام.

ماشین ها همان پراید و پژو و پیکان های رنگ و رو رفته هستند و شکل کوچه ها و خیابان ها هم نسبت به چند سال پیش تغییر چندانی نکرده و تقریباً همانی هستند که بودند.

خرمشهر هنوز هم از بیکاری و ویرانی رنج می برد.

34 سال از آزادی خرمشهری که روزگاری یکی از آبادترین شهرهای ایران بود، گذشته ولی هنوز خرمشهر، خرمشهر نیست.