مشکلات شرح نویسی بر مثنوی مولوی

استاد ادبیات و عرفان دانشگاه اصفهان گفت: تنها شرحی که به مبانی نظری مثنوی مولوی توجه داشته شرح مثنوی شریف استاد بدیع الزمان فروزان فر است که متاسفانه این شرح به علت فوت نویسنده بسیار ناتمام مانده است.

- به گزارش خبرنگار ایسنا - منطقه اصفهان، علی اصغر میرباقری فرد در سلسله جلسات تفسیر کلامی عرفانی مثنوی معنوی که به کوشش انجمن علمی فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه اصفهان برگزار می شود، اظهار کرد: شرح نویسی در حوزه فرهنگ ایرانی اسلامی یک سنت پایدار، رایج و دیرین به شمار می آید.

وی وجود شرح بر یک متن را نشان دهنده مقبولیت آن متن نزد اهل علم دانست و افزود: هر چه تعداد شارحان بیشتر باشد نشانگر جایگاه والاتر آن اثر است؛ به عنوان مثال بر کتاب هایی چون فصوص ابن عربی و مثنوی مولوی ده ها شرح نوشته شده است.

همچنین شرح نویسی نشانگر این موضوع نیز هست که مخاطبان متن در فهم آن با مشکلاتی مواجه بوده اند، البته گاهی نیز متن، مفهوم بوده اما چون مطلب به ایجاز بیان شده شارحان نیاز به بیان تفصیلی آن دیده اند.

وی تصریح کرد: در شرح نویسی بر یک اثر می بایست به دو مقوله ساختار و مبانی نظری اثر عنایت داشت.

متاسفانه عموم شارحان مثنوی به مبانی نظری مولوی توجه کافی نشان نداده اند از این رو عمده این شرح ها با مشکل خلا مبانی مواجه است.