حرف های تلخ بازیگر پیشکسوت و فراموش شده

در میان شلوغی خبرهای پر زرق و برق جشنواره های داخلی و خارجی، ناگهان چشمم به پیرمردی افتاد که پس از 50 سال سابقه سینمایی، اکنون تنها و قدری تنگدست است.

- این روزهای اسدالله یکتا، همانند زندگی ستاره های محبوب نیست.

ناله او آرام اما دلخراش است.

او نه از فقر، که از بیکاری به ستوه آمده و مکرر می گوید برای امرار معاش پول نمی خواهم، کار می خواهم، فقط کار.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، قانون با این مقدمه، گفت وگوی خود با اسدالله یکتا - بازیگر پیشکسوت - را منتشر کرده است که در ادامه می خوانید: * اسدالله یکتا در سینمای ایران به بازیگری پرکار شهرت دارد؛ بازیگری که بیش از 60 فیلم در کارنامه کاری اش موجود است.

قدری از خود بگویید و این که این راه پر فراز و نشیب از کجا آغاز شد؟ سال ها پیش یعنی در دوران کودکی به همراه خانواده ام از شهرستان ساوه به تهران مهاجرت کردیم.

در آن زمان در کنار عموی خود مشغول بنایی شدم.

چندی با همین منوال روزگار می گذشت تا روزی عموی خود را از دست دادم.

آن روز بسیار تلخ گذشت.

بعدازظهر، از سر بی حوصلگی و برای تغییر احوالم بی هدف مشغول قدم زدن در خیابان های تهران شدم که به خیابان لاله زار رسیدم.

تئاتری توجهم را جلب کرد.

بدون هیچ پیش زمینه ذهنی تصمیم به تماشایش گرفتم.