فریبرز رحیم نیا ، قاسم اسلامی اثر خودمدیریتی روزانه بر درگیری شغلی کارکنان

خودمدیریتی روزانه به طور غیرمستقیم بر درگیری شغلی تاثیر فزاینده دارد.

این اثر از طریق منابع شغلی تنوع مهارت های روزانه و بازخورد روزانه اعمال می شود.

- چکیده: در ادبیات مدیریت، به منظور بهبود بهره وری سازمان، همواره به هدف گذاری برای کارکنان، طراحی شاخص هایی برای حصول اطمینان از دستیابی به این اهداف، و ارزیابی و کنترل مستمر کارکنان اشاره شده است.

این نوع مدیریت، هزینه های زیادی را به سازمانها تحمیل کرده و حتی ممکن است موجب کاهش کارایی و اثربخشی آنها شود.

خودمدیریتی، راه حلی برای این مشکل است که این پژوهش آن را در یک چارچوب زمانی روزانه و در ارتباط با درگیری شغلی مورد بررسی قرار می دهد.

پژوهش حاضر، کاربردی و از نوع پیمایشی -علّی است.

جامعه آماری آن شامل کارشناسان شرکت برق منطقه ای مشهد است، که اندازه آن 300 نفر است.

حداقل حجم نمونه، 156 نفر برآورد شد.

روایی سازه ای ابزار پژوهش با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی بررسی شد و ضریب آلفای کرونباخ بزر گتر از 65 / 0 برای سازه های مختلف پرسشنامه، پایایی آن را مورد تایید قرار داد.

برای آزمون فرضیه ها از تکنیک الگوسازی مسیر به روش حداقل مربعات جزیی استفاده شد.

یافته های پژوهش نشان داد خودمدیریتی روزانه به طور غیرمستقیم بر درگیری شغلی تاثیر فزاینده دارد.