هادی محمدی پارادوکس مفهومی در دیپلماسی رسمی

اگر دشمن در قبال سیاست های خود احساس هزینه نکند و آن سیاست ها را در مسیر برنامه ریزی شده خود و منافع خود مفید بداند، هیچ دلیلی برای توقف آن نخواهد داشت و آن را تا پایان ادامه می دهد.

- گروه بین الملل خبرگزاری فارس" - هادی محمدی: از دو سال و نیم پیش به این سو که دولت محترم روحانی زمام دیپلماسی رسمی کشور را در دست گرفته، از ادبیات جدیدی استفاده می شود که ذیل عنوان دیپلماسی تعاملی و سازنده با جهان از آن یاد می شود که ظاهراً و بنا به آنچه در این مدت ملاحظه شده، فراتر از سیاست خارجی، در سیاست های اقتصادی و بازرگانی هم، به ویژه با کشورهای غربی و آمریکا مصداق دارد.

آنچه امروز مورد سؤال است اینکه این دیپلماسی تعاملی و سازنده، وظیفه ای جز تأمین منابع ملی جمهوری اسلامی به عهده دارد و یا اینکه باید در لیست وظایف و مأموریت های خود، تأمین منافع غرب را نیز ثبت کند؟ آنچه مورد بحث این نوشتار است انحصاراً به دلیل عدم توازن در واکنش های دیپلماتیک در قبال سیاست و اقدام هجومی آمریکا در قبال توان موشکی ایران و اعمال تحریم های جدید به طرح مسئله پرداخته ولی دامنه سنجش دیپلماسی کشور در ابعاد گوناگون، از هسته ای و برجام گرفته تا بقیه عناوین فعال در سیاست تعامل دولت محترم، قابل تسرّی و گسترش است.