نگاهی به فیلم �مالاریا� ساخته پرویز شهبازی �مالاریا� اثری تراژیک و تلخ/عصیان علیه معیارهای اخلاقی و مذهبی

در فیلم �مالاریا� شهبازی بدون شناخت درست از دختران شهرستان با تکیه بر عصیان کور علیه معیارهای مذهبی و اخلاقی خانواده اش تصویرگر نقدی اجتماعی در شهر و آرامش ساختگی آن است.

- "، پرویز شهبازی مانند کار قبلی خود (دربند) تلاش دارد تا درباره نسل جوان فیلم بسازد و همین امر باعث شده است که این بار هم به سراغ یک دختر برود که به دلیل حضور خانواده متعصب و مذهبی اش مجبور به ترک خانواده می شود.

او با پسری که مورد علاقه اش است مرتضی (ساعد سهیلی) به تهران می آید و در به در به دنبال جای خواب می گردند.

فیلم به واقعیت تلخ فرار نسل جوان از خانواده و عدم ارتباط درست و منطقی خانواده می پردازد اما شخصیت ها به درستی به مخاطب معرفی نمی شوند .

فیلمساز این مهم را گویا به فراموشی سپرده است؛ دختر شهرستانی که در شب اول به دلیل عدم حضور مرتضی مجبور می شود تا صبح در خانه آذرخش بیدار بماند و از ترس پدر و برادرش در یکی از ساک های مخصوص ساز آذرخش پنهان می شود تا راهی به خارج از خانه بیابد چگونه با یک پیشنهاد دختر عمه آذرخش به راحتی خود را به آرایشگر می سپارد! او که از ترس توان نفس کشیدن هم ندارد و وقتی برادرش به ساک حامل دختر نزدیک می شود چشم هایش را با ترس می بندد چگونه خود را به راحتی به دست آرایشگر سپرده و در کسوت یک عروس ظاهر می شود.