اصول توسعه ثابت نیست

در نظریات جدید توسعه، این سرمایه ی انسانی است که در برابر سرمایه های فیزیکی، محور اصلی توسعه را تشکیل می دهد و موجبات رشد و توسعه ی پایدار جوامع را فراهم می سازد.

- توسعه در ادبیات سیاسی-اقتصادی معاصر جایگاه ویژه ای دارد و راهبردها و سیاست های اجرایی توسعه نیز نقشی پررنگ در ساختارهای سیاسی و اداری دولت ها به خود اختصاص می دهد.

بر همین مبنا، کشورهای گوناگون در جهان سوم با تجارب خاص خود، فرایند توسعه یافتگی را به پیش برده اند.

توجه به الگوهای توسعه یافتگی می تواند چشم انداز مناسبی را پیش روی سیاست گذاران و مسئولان مرتبط با حوزه ی توسعه در کشور قرار دهد تا بتوان براساس مفروضات اسلامی و شرایط بومی ایرانی، مسیر توسعه و پیشرفت ملی را مشخص نمود.

به همین دلیل، در این مقاله پس از مقدمات نظری پیرامون خاص گرایی در توسعه، به تجارب و الگوهای موفق توسعه و مبانی عمومی که کشورهای موفق از آن بهره گرفته اند، پرداخته خواهد شد.

نخست: الگوی توسعه ی درون زا الف) چرا باید به توسعه دیدگاهی چندبُعدی داشت؟ توسعه مفهومی چندلایه و دارای ابعاد مختلف است.

بر همین اساس، جامع ترین تعریف از توسعه را می توان از دیدگاه اجتماعی ارائه نمود که توسعه رشدی هماهنگ، هم بسته و موزون در همه ی ابعاد مادی، روانی و معنوی است.