چهر ه هایی که باید بعد از مرگ هم دریابیم

شاعران و نویسندگان معاصر در کشورهای زیادی جزو گنجینه های فرهنگی محسوب می شوند، چه در زمان زندگی و چه بعد از درگذشت؛ موضوعی که در کشور ما بعضا مغفول است.

- به گزارش خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این موضوع در ایران چندان نمودی ندارد و معمولا از این گله شده که چهره های ادبی در زمان زندگی مورد توجه قرار نمی گیرند و بعد از مرگ است که گاهی بزرگداشتی برای تعدادی از آن ها برگزار می شود.

اما با گذری بر وضعیت برخی مکان هایی که این چهره ها در آن ها دفن هستند به این نتیجه می رسیم که بعد از مرگ هم باز از داشته های خود غافل ایم.

ادبیات کهن ایران که تا دوره مشروطه را شامل می شود منبع الهام بسیاری از اهل شعر و ادب جهان است و تا کنون مقاله ها و کتاب های زیادی درباره تأثیر ادبیات کهن فارسی بر سایر کشورهای جهان نوشته و ترجمه شده است.

احمد تمیم داری مترجم کتاب گستره شعر پارسی در انگلستان و آمریکا در این باره می گوید: در حال حاضر ادبیات کلاسیک ما به ادبیات معاصر اروپا و آمریکا تبدیل شده است.

وقتی کتاب گستره شعر پارسی در انگلستان و آمریکا را ترجمه کردم متوجه شدم ادبیات کلاسیک ما تا چه حد بر ادبیات اروپا و آمریکا تأثیر گذاشته است.