الگوی توسعه به روایت تئوریسین های دولت یازدهم توسعه گرایی در مکتب نیاوران

به تعبیر سریع القلم، �توسعه یافتگی ایران بدون همکاری های بین المللی ناممکن است.

همچنین حل وفصل نشدن تعارض های فلسفی و سیاسی ایران با مجموعه ی غرب، - از جمله شعارهایی که در گفتمان و ادبیات دولت یازدهم کاملاً پررنگ و برجسته مشاهده می شود، توسعه و توسعه گرایی است.

به نظر می رسد خاستگاه فکری این شعار و هدف را بایستی در پیشینه ی فکری و گفتمانی حلقه ای جست وجو کرد که منشأ پی ریزی تفکر حاکم بر دولت یازدهم است.

رضا صالحی امیری، مشاور رییس جمهور و رییس سازمان اسناد و کتابخانه ی ملی، که ترجیح می دهد از عبارت مکتب نیاوران برای اشاره به این حلقه ی نظری استفاده کند، خاستگاه گفتمانی دولت روحانی را در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام می داند.

در این مقاله کوشیده خواهد شد تا بخشی از مختصات الگوی توسعه برمبنای چارچوب نظری چهره های این حلقه تشریح و بررسی گردد.

راهبرد توسعه گرایی مفهوم توسعه گرایی این جریان و انتخاب توسعه به عنوان راهبرد ملی، ریشه در زمانی دارد که اعتدال گرایان در دبیرخانه ِ شورای عالی امنیت ملی، پس از بحث های فراوان، توسعه گرایی را برگزیدند.

دکتر حسن روحانی که خود در آن زمان دبیر شورای عالی امنیت ملی بود، این چنین این ماجرا را روایت می کند: یکی از کمبودهایی که پس از پایان دفاع مقدس در کشور ما احساس می شد، تدوی�