آسیب شناسی کرامت انسان از منظر نهج البلاغه

در مسیر کرامت ویژه انسانی، موانع، آفات و آسیب هایی جدی وجود دارد که برخی به رفتار و عمل انسان برمی گردد و برخی دیگر جنبه شناختی و معرفتی دارد.

- صمد بهرو- استادیار دانشکده الهیات دانشگاه تبریز عبدالله نصری - دانشکده ادبیات دانشگاه علامه طباطبایی چکیده این تحقیق به بیان ارتباط بین باورها و شناخت­های نادرست انسان از انسان و جهان هستی و کرامت انسانی، و اثرگذاری این باورها و شناخت­های نادرست بر آسیب ­پذیری کرامت انسانی از منظر نهج ­البلاغه پرداخته ­است.

جهل و ناآگاهی انسان از جایگاه خود در نظام آفرینش و پیامدهای سوء آن از قبیل گرایش به لذت­های دنیوی و مشغول شدن به خوشی­های آن و فراموش کردن و غفلت از هدف متعالی انسانی و پرداختن به یک زندگی شبه ­حیوانی و اثرگذاری آن در سقوط انسان از مقام والای کرامت انسانی، در این مقاله مورد پژوهش واقع شده ­است.

همچنین رابطه بین باور و شناخت نادرست انسان از جهان هستی - مانند تصور حیات طبیعی محض یا نگاه استقلالی به آن و نیز نگاه بدبینانه به آن - و آسیب­ پذیری کرامت انسانی، مورد بررسی واقع شده است.

دو فصلنامه انسان پژوهی دینی دوره 12 شماره 33 تابستان و پاییز 1394.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.