بایدها و نبایدهای شعر مذهبی از زبان محمد کاظم کاظمی

محمدکاظم کاظمی در یادداشتی به بایدها و نبایدهای شعر مذهبی پرداخته است.

- به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، محدوده شعر آیینی و چگونگی فعالیت در این حوزه یکی از مباحث اصلی در ادبیات معاصر به ویژه بعد از انقلاب بوده است که این امر نشان از وجود اختلافات سلیقه ای و گاه اعتقادی دارد.

محمدکاظم کاظمی در یادداشتی به این موضوع پرداخته و معتقد است که یک شاعر جوان مذهبی سرا، باید نگاهی جامع و گسترده به این مقوله داشته باشد.

او همچنین در ادامه این یادداشت، به برخی از بایدها و نبایدهای شعر مذهبی پرداخته که به این شرح است: به باور من مهم ترین ضرورت برای یک شاعر جوان مذهبی سرا، یک نگرش جامع و گسترده نسبت به این نوع شعر است.

همان طور که دین ما در همه شئون زندگی، توازن و جامعیت را سفارش می کند، از شعر مذهبی هم انتظار می رود که همه آموزه های دینی را دربربگیرد.

چنان که دیدیم، در گذشته، آثار شاعران مذهب گرای ما سرشار از عقاید، اخلاق، معارف، مناسک و آیین ها و البته در کنار این ها ستایش بزرگان دین بوده است.

ولی امروزه به نظر می رسد که کانون توجه مذهبی سرایان، منقبت و مرثیه است.

این خود یک محدودیت است که متأسفانه چنان که خواهیم دید، شکلی مضاعف هم یافته است.