شلمچه بوی کربلا می دهد

چه شوری است میان آدم هایی باشی که پیاده از راه های دور دور می آیند، آن ها از روبرو می آیند و تو در مقابلشان ایستاده ای و چشمهایت را روی پاهایشان زوم کرده ای؛ - پاهایی که پای پیاده، مصمم و محکم دارند می روند.

اینجا شلمچه است، اتوبوس ها و ماشین های سواری برای انتقال زائران کربلا به نقطه صفر مرزی به صف ایستاده اند اما پیاده رفتن لذت دیگری دارد.

کوله پشتی بر دوش یا ساک کوچکی در دست، از کنار اتوبوس ها می گذرند و به سوی کربلا پیاده می روند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه خوزستان، مهمان نوازی خالصانه مواکب و هیات ها از زائران و مسافران در مسیر شلمچه تا مرز ایران و عراق موجب شده شهروندانی که قصد سفر هم ندارند چند ساعتی را در حال و هوای شلمچه بمانند.

هوایی عجیب است، گویا گرد غربت در وطن پاشیده اند، دسته دسته زائران به سمت مرز پیاده می روند؛ حرکت عظیم، شلوغ ولی روان است.

چند گیت امنیتی با فاصله های مشخص جهت برقراری آرامش و کنترل بهتر در مسیر شلمچه تعبیه شده است.

یک سرهنگ ناجا برای سرکشی در میان جمعیت راه می رود، گهگاهی می ایستد و دست به سینه می گذارد و به مسافری که راهی است می گوید: التماس دعا.

پیرزنی گوشه ای ایستاده و گوشه چادرش را پاک می کند و صلوات می فرستد.