ماجرای اتهام شفیعی کدکنی به نیما یوشیج

علی اسفندیاری متخلص به نیما یوشیج پدر شعر نو فارسی است؛ کسی که معیارهای شعر کلاسیک فارسی را در هم شکست و شعر نو را به نام خود در دل ادبیات ایران به ثبت رساند.

- به گزارش خبرنگار ادبیات ایسنا، نیمای شعر فارسی بیست ویکم آبان ماه سال 1276 در میان کوه های البرز در روستای یوش از توابع نور مازندران چشم به جهان گشود و پس از 62 سال خاموش شد.

پدرش ابراهیم خان اعظام السلطنه از خانواده های قدیمی مازندران بود.

او در یوش خواندن و نوشتن را از آخوند ده آموخت و در 12 سالگی به تهران کوچ کرد.

در تهران روبه روی مسجد شاه سابق ساکن شد، جایی که یکی از مراکز مشروطه خواهان به شمار می آمد.

بعد از مدتی نیما در مدرسه سن لویی به تشویق شاعر و معلمش نظام وفا آرانی به شعر گفتن ترغیب شد.

او شعر گفتن را از سبک خراسانی آغاز کرد.

نیما افسانه را به نظام وفا تقدیم کرد.

افسانه سنگ بنای شعر نو فارسی شد و شعر را از رکود و تکرار خارج کرد.

شعر نو عنوانی بود که خود او بر مانیفست شعری خودش گذاشت.

نیما بعد از اتمام تحصیلش در وزارت دارایی به کار مشغول شد ولی پس از مدتی کار را رها کرد.

او در سال 1300 نام خود را به نام نیما که نام یکی از اسپهبدان طبرستان بود تغییر داد و تمام شعرهای خود را با این نام امضا کرد.