تحلیلی بر اولویت مبارزه فرهنگی بر مبارزه سیاسی آیت الله حائری(ره) و آیت الله بروجردی(ره) رابطه تکلیف با سطوح مختلف اهداف و نتایج

دوره رضاخانی ابتدا با تزویر و فریب و سپس با خشونت و دیکتاتوری، عصر حمله به نهادهای دینی بود.

- مطالعه تاریخ معاصر ایران و بخصوص تاریخ حوزه علمیه قم، از نقش ویژه آیت الله حائری یزدی معروف به مؤسس و آیت الله بروجردی حکایت دارد.

تأسیس رژیم پهلوی در دوره مرجعیت و زعامت آیت الله حائری و سیاست های فرهنگی و ضد دینی عصر رضاخان، بررسی نقش آیت الله مؤسس را اهمیتی دوچندان می بخشد؛ و دوره مرجعیت آیت الله العظمی بروجردی در عصر پهلوی دوم و رخدادهای گوناگون این دوره از 1325 تا 1340ش، ما را به تحلیل عملکرد این دو مرجع بزرگ وامی دارد.

دوره رضاخانی ابتدا با تزویر و فریب و سپس با خشونت و دیکتاتوری، عصر حمله به نهادهای دینی بود.

نابودی حوزه های علمیه، کشف حجاب، ممنوعیت مجالس دینی، رواج بی بندوباری، حبس و اعدام و تبعید بزرگان شیعه، ترویج مراکز آموزشی غربی و .

تنها گوشه ای از دوره بیست ساله عصر رضاخانی است.

اما این همه فعالیت منفی دولت علیه دین، به طور طبیعی اقدامی در همان اندازه و با همان استحکام را می طلبد.

در این دوره بیست ساله ، شاهد قیام برخی بزرگان مانند قیام حاج آقا نورالله اصفهانی در سال 1306 ش هستیم که با شهادت این مرجع مجاهد ناکام می ماند.