به مناسبت روز بزرگداشت حافظ حافظ، نقطه ی وصل شعر و شعور

حافظ یک فرد نیست, بلکه یک جریان زنده و پویا در عرصه فرهنگ و هنر و اندیشه و عرفان است که از چشمه سار زلال ایمان و معرفت و هنر و ادب اسلامی و ایرانی مایه می گیرد.

- شفا ز گفته شکر فشان حافظ جوی  که حاجتت به علاج گلاب و قند مباد شعر حافظ به ایران منحصر نشد بلکه در مدتی کوتاه به فراسوی مرزها راه و رواج یافت.

پس از ایران بیش ترین رواج و رونق اشعار و اندیشه های حافظ در شبه قاره بود.

این نکته را می توان از شمار نسخه های خطی و شرح هایی که بر دیوان حافظ نگاشته شده و ترجمه هایی که انجام شده به دست آورد.

در منطقه پنجاب شرح های مختلفی بر دیوان حافظ نگاشته شده که مهمترین آن ها مرج البحرین است که نشانگر رویکرد فراوان حافظ پژوهان این منطقه به اوست.

حافظ در بین شعرای اردو زبان نفوذ فراوان داشته است به گونه ای که اهل ادب از تعابیر حافظ در اشعار خویش بهره برده اند.

تعابیر عرفانی و ادبی و اشاراتی که حافظ به کار برده و یا سبک و سیاق آن در آثار نظم و نثر ادیبان اردو زبان و یا پارسی گویان مشاهده می شود که در اینجا برای اختصار و برای یاد کرد علامه اقبال به 3 مورد اشاره می گردد : حافظ چنین می سراید :  ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما  آب روی خـوبی از چـاه زنخـدان شمـا  و اقبال نغمه سر می دهد : چون چراغ لاله سوزم در خیابان شما  ای جوانان عجم جان من و جان شما  و