شفیعی کدکنی؛ چهره خوشبختیِ ادبیات عصر ما

شفیعی کدکنی تسلط کامل به سبک، مضمون و واژه دارد.

نکتهٔ مشخص قابل اعتنای شعر او موسیقی کلام آن است.

- خراسان با دشت هایی فراخ، چشم اندازهای باز، روستاهای کوچک پی درپی و مردمان به جا مانده از تاریخ؛ همیشه در دامان خود هنرمندانی را پرورش داده که نام هرکدامشان به مثابه یک تاریخ، فرهنگ و تمدن است.

محمدرضا شفیعی کدکنی هم یکی از همین هنرمندانی است که با خود هجم عظیمی از تاریخ ادبیات و شعر را یدک می کشد.

او در نوزدهم مهرماه سال 1318 در کدکن از روستاهای قدیمی بین نیشابور و تربت حیدریه به دنیا آمد.

تحصیلات ابتدایی و دوره متوسطه را در مشهد گذراند و سپس وارد دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد شد و به تحصیل پرداخت و لیسانس خود را در این رشته دریافت کرد.

همزمان با تحصیلات متوسطه و دانشگاهی در حوزه علمیه مشهد به تحصیل علوم ادبی و عربی پرداخت و ادبیات عرب را نزد اساتید معظم این حوزه فراگرفت.

زمانی که در مشهد به تحصیل اشتغال داشت از اعضای موثر و فعال انجمن های ادبی به شمار می رفت و از همان آغاز نوجوانی آثارش در مطبوعات خراسان با نام مستعارش م سرشک به چاپ می رسید.

شفیعی پس از عزیمت به تهران در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران دوره فوق لیسانس خود را گذراند و سپس دوره دکتری زبان و ادبیات عرب را نیز پشت سر گذاشت.