دکتر فرزاد جهان بین مذاکره با شیطان، ظاهری دوستانه و پایانی پشیمان کننده دارد

علی علیه السلام در مورد ترفند مذاکراه شیطانی معاویه فرمودند: این توطئه، ظاهرش ایمان و باطن آن دشمنی و کینه توزی است، آغاز آن رحمت و پایان آن پشیمانی است، - نگاهی به سیره پیامبر اسلام و امیرمومنان مواردی را نشان می دهد که در بدو امر قابل جمع به نظر نمی رسند و نیاز به تبیین دارد.

از جمله این موارد نوع برخوردهایی است که رسول مکرم اسلام و علی(ع) در برخورد با دشمنان داشته اند.

در زیر به نمونه هایی از این برخوردها اشاره می کنم: در صلح حدیبیه شاهد انعطاف زیاد پیامبر اسلام هستیم.

صلح حدیبیه پیمانی است که پیامبر گرامی اسلام و پیروان ایشان از مدینه با بت پرستان قریشبستند.

این پیمان در سال 628 پس از میلاد برابر با ذوالقعده6هجری بسته شد.

مُفاد صلح نامه حدیبیه عبارت بود از: 1- ده سال میان طرفین صلح برقرار گردد تا مردم در امنیت و آرامش زندگی کنند.

2- مسلمانان آن سال بدون زیارت خانه خدا به مدینه بازگردند و سال بعد برای به جا آوردن عمره وارد مکه شوند، مشروط بر اینکه جز سلاح مسافر، سلاحی به همراه نداشته باشند و بیش از سه روز در مکه اقامت نکنند، قریش نیز در این مدت شهر را ترک خواهند کرد.

3- مسلمانان متعهد شدند افرادی را که از مکه به مدینه می گریزند، به مکه بازگردانند، اما طرف مقابل چنین تعهدی نسبت به فراریان مدینه نداشت.