«سهراب سپهری» شاعر دوستی و مهربانی

«سهراب سپهری» را می توان شاعر درستی و مهربانی دانست.

- رضا اسماعیلی، شاعر با اشاره به مقبولیت خوب سهراب سپهری در بین عام و خواص اظهار کرد: سهراب سپهری پس از انقلاب اسلامی ایران مقبولیت خود را داشت، صفای باطن و زلالی روح این شاعر سبب شده بود، شعرش آیینه صادق شخصیت او باشد، در شعر سهراب سپهری با تکلف و تصنع روبرو نیستیم.

وی افزود: زلالی و پاکی شعر سهراب سپهری به شخصیت وی بر می گردد و شعرش آیینه و تجلی شخصیت وی بود، در شعر سهراب سپهری نوعی عرفان شرقی را مشاهده می کنیم.

این شاعر با اشاره به جهانی که سهراب سپهری به تصویر می کشد، بیان کرد: در جهان سهراب سپهری مردم عاری از خشونت هستند و از نابه سامانی های اخلاقی و سیاسی رنج نمی برند، شعرهایی سهراب سپهری حکم سرپناه را دارد که فرد با پناه بردن به آن به طمانینه و آرامش می رسد.

سهراب سپهری را می توان شاعر دوستی و مهربانی معرفی کرد.

اسماعیلی ادامه داد: سهراب سپهری مخاطبین خود را در تمام اشعارش به عشق و مهرورزی تشویق می کند.

وی خود را از آلودگی سیاست برکنار کرده است.

این شاعر تلاش کرده پیام آور صلح و دوستی برای مردم باشد.

این شاعر با اشاره به پیام آور صلح و دوستی بودن سهراب سپهری به جایگاه وی در ایران و بین مردم جهان اشاره کرد و گفت: ما باید از سهراب سپهری بیاموزیم که در اشعار خود صادق باشیم تا