ایرج نوبهار از مراوده با شاعر عاشق می گوید انتقاد از دکان شهریارشناسی در جامعه ادبی/ واسطه ازدواج شهریار که بود؟

تنها بازمانده کهن خانواده همسر شهریار خواهر زن اوست که در خانه سالمندان قزوین زندگی می کند زنی با شخصیت و فهمیده که شخصاً به خانه سالمندان رفته تا مزاحمت خانواده را فراهم نکند.

- " به سوالاتی درباره دوست قدیمی اش پاسخ داد.

نوبهار درباره شهریار و نظرات پیرامون او اظهار داشت: شهریار شاعری است که به نظر اکثر مشاهیر ادب به عنوان پدر شعر رئالیسم ایران مقبول است، شعرهایش تصویر و تابلوهای زنده و جاندار احساس یک عاشق شیفته و واله در جان و دل و احساس می نشیند.

من شعر را با شهریار شناختم شعر او غنی و پربار ساده و صمیمی است.

این دوست و شاگرد قدیمی استاد شهریار که خود اهل قلم است و شعر می سراید و خود لای کتاب هایش گم شده می گوید نوجوانی بودم که توسط عمویم با شهریار آشنا شدم تصریح کرد: شهریار با تمام خانواده ما و پدر و عموهایم معاشرت داشت، حتی در یک مقطع زمانی حد فاصل ما یک خانه بود.

آن روزها شهریار عظمتی نداشت شاعری شیدا گم شده در هیاهوی اجتماع.

غریبانه و منزوی خلوتش را می شکستند و گاهی حرمتش را.

  این شاعر تاکید کرد: من دو دایی داشتم در روستای نصیرآباد قره داغ، اسم یکی حیدر و دیگری میرزا محمد بود، در چاپ اول حیدر بابا که آوای شیدایی هر ترک آذربایجانی و ترنم تصویر زندگی روستایی بود تصور کردم حیدر دایی من و باغچه میرزا محمد و زردآلوهایش �