اعراب بادیه نشین اند و ایران چادرنشین؛ اما اعراب...

من جامعه شناس نیستم و حتی کوچکترین ادعایی هم نسبت به جامعه شناسی و علوم اجتماعی در مقیاس و معیار آکادمیک نداشته و ندارم؛ اما تا آن اندازه که در شناخت حوزه ی اجتماعی و فرهنگ کهن و باستانی مشرق زمین و تاریخ ادبیات و تاریخ معاصر مطالعه داشته ام، گوشه هایی مهم ذهنم را مشغول کرده که خواهش می کنم تنها در جایگاه بلند فکر کردن و نقد و نظر دادن درباره ی خودمان و بسیار خودمانی از نگاه دانش آموزی کنجکاو، بدان بنگرید، نه صرفا تحلیلی بر پایه و اساس نظریات دانش علوم اجتماعی.

به گزارش تابناک با تو ، در سخنرانی منتسب به استادی در یکی از فضاهای مجازی خواندم، نقل به مضمون، که ایشان ملت کنونی ما را به عرب ستیزی متهم کرده و فرموده بودند، در حالی که اعراب اکنون نه تنها بادیه نشین نیستند بلکه شهرهای آنچنانی و بزرگراه ها و ساختمان ها و .

دارند، در حالی که همچنان در ایران ما بسیاری چادر نشینند، بسیاری از ما ایرانیان به اعراب غیر ایرانی به دید تحقیر می نگریم.

در جای دیگر این سخن آمده بود که آلمان و ژاپن پس از جنگ جهانی دوم مخروبه ای بیش نبودند، اما مردمش مهاجرت نکردند و ناسیونالیسم عقلانی را بر ناسیونالیسم صرفا احساسی ترجیح دادند و در سی تا چهل سال بعد به دومین و سومین قدرت اقتصادی دنیا بدل شدند.