کلام سیاسی و نسبت آن با فلسفه سیاسی و فقه سیاسی - بخش دوم و پایانی نسبت کلام سیاسی با فقه سیاسی

از آنجا که محور دانش کلام، ذات و صفات خدای سبحان و نسبت آن با امور جهان است، تبیین و بررسی نسبت ذات و صفات الهی با امور سیاسی یکی از رسالت های مهم علم کلام به شمار می رود.

-   تعریف کلام سیاسی از آنجا که کلام سیاسی را نمی توان بدون توجه به ماهیت علم کلام تعریف کرد، بر اساس تعریف برگزیده فوق از دانش کلام، کلام سیاسی نیز بدین گونه تعریف می شود: کلام سیاسی شاخه ای از دانش کلام است که با روش های گوناگون عقلی، نقلی و جدلی به تبیین و اثبات اصول عقاید دینی مربوط به امور سیاسی، یعنی هر آنچه که به صفات خداوند نسبت به امور سیاسی یا امور سیاسی ممکنات از حیث تعلقشان به صفات الهی باز می گردد، می پردازد و از آنها در برابر دیدگاه های مخالف و شبهات منکران دفاع می کند.

موضوع کلام سیاسی نیز صفات خداوند مربوط به امور سیاسی و همچنین امور سیاسی ممکنات از حیث تعلقشان به صفات خداوند است.

به عبارت دیگر موضوع کلام سیاسی آموزه های کلامی مربوط به امور سیاسی است.

تعریف برگزیده از کلام سیاسی، مبتنی بر چند ویژگی بنیادین است: 1.

روش های کلام سیاسی همان روش های دانش کلام اند.

در این تعریف، کلام سیاسی به روشی ویژه محدود نشده است؛ زیرا کلام سیاسی یکی از شاخه های دانش کلام است که می تواند از همه روش های کلامی بهره ببرد؛ 2.