قاعده نفی سبیل در اندیشه اسلامی و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

قاعده نفی سبیل به عنوان یک اصل فقهی نقش پایدار و تأثیرگذاری بر رفتار، تصمیمات و سیاست های کلان نظام اسلامی دارد.

- این اصل در روابط خارجی دولت اسلامی با بیگانگان جایگاه بسیار مهمی دارد.

نفی ظلم و ستم بر مردم مسلمان و حفظ استقلال و نفی وابستگی نسبت به بیگانگان شالوده و اساس این قاعده در سیاست خارجی جمهوری اسلامی است.

قانون اساسی ایران نیز هرگونه ستمگری، ستم کشی، سلطه گری و سلطه پذیری را نفی و نهی می کند و این اصل به عنوان پایه های تأمین استقلال جامعه و همچنین جلوگیری از سلطه اقتصادی، سازه های سیاست خارجی وکلان جمهوری اسلامی ایران را شکل می دهد.

واژگان کلیدی نفی سبیل، قرآن، قانون اساسی، اندیشه اسلامی، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران.

مقدمه قاعده نفی سبیل به عنوان یک اصل فقهی، تأثیر فراوانی بر ذهنیت و دستگاه فکری نخبگان دینی ـ سیاسی و اجرایی جمهوری اسلامی ایران گذاشته است.

براساس این قاعده، خداوند در قوانین و شریعت اسلام هیچ گونه راهی را برای نفوذ و تسلط کفار بر مسلمین باز نگذاشته است.

مبنای این اصل آیات 41، 43 و 44 سوره نساء و حدیث معتبر اعتلا است.

در میان فقهای اسلامی امام خمینی(رحمه الله علیه) در نوشته ها و اقدامات خود در عرصه حکومت، بیشترین توجه را به این اصل مبذول داشته و ضمن برشمردن آن به عنوان یکی از قواعد فقهی در ا