طرح شخصیت حضرت مهدی(عج) در فیلمنامه هایی با الگوی ارسطویی - بخش اول آیا می توان چهره حضرت مهدی را در فیلم نشان داد؟

تعریف شخصیت در درام غربی عموماً از تعریف انسان زمینی (انسان محصور در وراثت و محیط) و قوانین علی تبعیت می کند.

نسبت دادن خرق عادت و کرامات به انسان با این نوع تعریف خلاف قواعد شخصیت پردازی در درام غربی است.

- چکیده این مطالعه بر محور سوال انجام شده است که اگر قرار باشد فیلمنامه ای با محوریت حضرت مهدی نگارش شود آن فیلمنامه از چه الگوی تکنیکی و فرمی تبعیت خواهد کرد.

الگو های طراحی فیلمنامه های سینمای کلاسیک عموماً بر الگوی ارسطویی استوار است که با توجه به مبانی فلسفی و خاستگاه های فرهنگی چنین الگو هایی_ نمی تواند ظرف ایده الی برای طرح شخصیت های قدسی مانند معصومین و حضرت حجت(عج) قرار گیرد.

با توجه به ابعاد عدیده ساختار در فیلمنامه (مانند پیرنگ ماجرا، شخصیت پردازی، دیالوگ نویسی و.

) این مطالعه تنها بر بعد شخصیت پردازی در فیلمنامه متمرکز شده که از طریق احصاء مختصات تکنیکی و مقتضیات شخصیت پردازی در فیلمنامه_ کارآمدی انها را در طرح شخصیت حضرت مورد ارزیابی قرار می دهد.

فرضیه این مقاله این است که قابلیت های تکنیکی فیلمنامه ها با الگو های ارسطویی عموماً مناسب طرح شخصیت های زمینی اند و باید در ویژگی های ساختاری این الگو ها از جمله اصل شخصیت پردازی تصرف کرد و قابلیت های نوینی را در ساختار فیلمنامه ارائه داد.