روشنفکران پوپولیست

اکنون باید مدعیان روشنفکری توضیح دهند که چگونه می خواهند با این تناقض کنار بیایند؟ بالاخره مراجعه به آرای لبو فروشان و راننده تاکسی ها پوپولیسم است یا نشاط سیاسی و ارتقای درک و فهم جامعه؟ - در ادبیات رایج سیاسی گرچه روشنفکر به کسی اطلاق می شود که درک واقع بینانه ای از جامعه خود دارد و تلاش می کند با رویکرد اصلاح گرایانه درصدد رفع معضلات و مشکلات جامعه برآید، اما این اصطلاح مانند بسیاری مفاهیم دیگر در همان تعریف تئوری باقی مانده و مدعیان در عمل به سمت و سویی می روند که فرسنگ ها با این تعریف فاصله دارد.

اینان برخلاف رویه معمول، خود را درون سیاست تعریف می کنند، تعلقات حزبی و گروهی پیدا می کنند، گاهی با توده همراه می شوند(گرایش به پوپولیسم) و گاهی از آن دور می شوند و با اصحاب قدرت و ثروت پیوندی استوار ایجاد می کنند.

انحراف از اهداف اصلاح گرایانه از همین جا آغاز می شود اما برای جماعتی که همواره در قاموس آنها هدف وسیله را توجیه می کند، این انحراف هم چندان موضوعیت ندارد! داستان هسته ای و نحوه مواجهه با آن از سوی این جماعت مصداق روشنی از این قبیل تناقضات آشکار در نظر و عمل است.

اکنون که نتیجه 12 سال مناقشه هسته ای غرب با ایران بر سر این مسئله ( فارغ از کیفیت و محتوای آن ) به سرانجامی نزدیک می شود، درون جامعه ایران با هر فکر