یادداشت/ محمدودود حیدری اسلام رحمانی و مقاصد آن

طرح اسلام رحمانی روی دیگر سکه تساهل و تسامح است که در دوره اصلاحات بر طبل آن کوبیده می شد و با اغراض خاص سیاسی و در جهت مخالفت با اسلام و آرمان های انقلاب اسلامی مطرح می شد.

- "، محمدودود حیدری طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: مدتی است در ادبیات برخی که عمدتاً سابقه طرفداری از اصول گفتمان اصیل انقلاب اسلامی و امام راحل(ره) در پرونده ایشان در اذهان مردم ثبت و ضبط نیست، واژه ای تحت عنوان اسلام رحمانی با تفسیری خاص از این اصطلاح، دیده می شود؛ واژه ای که در ابتدا می تواند ناظر به نشان دادن یکی از ابعاد اسلام عزیز یعنی لطف و رحمانیت و محبت، در ذهن انسان تداعی شود ولی پشت صحنه طرح آن و موارد استعمال آن با رویکردی خاص نشان از مفهوم و منظور دیگری دارد.

در این مقوله گفتنی ها بسیار است اما در این مجال و مقال به ذکر چند نکته در این خصوص بسنده می شود: 1- وقتی ترکیب اسلام رحمانی مطرح می گردد این مفهوم به ذهن متبادر می شود که آیا مگر اسلام ظلمانی یا اسلام غیر رحمانی هم وجود دارد؟ در واقع نقش استعمال واژه اسلام رحمانی و تأکید و استفاده مکرر از آن، واژه های مقابل آن را پر رنگ می نماید و به نوعی دم از وجود اسلام غیر رحمانی نیز می زند که طبیعتاً در طرف مقابل اسلام رحمانی است و هر آنچه در ظاهر در مفهوم اسلام رحمانی وجود ندارد در آن اسلام غیر�