اوقات فراغت از نگاه یک روانشناس

اوقات فراغت به زمان هایی می گویند که فرد در آن فاصله زمانی از فعالیت های کاری و وظیفه ای اعم از وظایف شغلی، خانگی، تحصیلی و .

آزاد است.

این اوقات، زمان قبل یا بعد از فعالیت های اجباری است.

به گزارش ایسنا، دکترفرید براتی سده افزود: فعالیت های اجباری آن دسته از فعالیت هایی هستند که فرد به دلایل مختلف به عنوان مثال برای کسب درآمد یا انجام وظایف مختلف یا اجرای بخشی از الزامات زندگی روزمره مجبور به انجام آنهاست.

از جمله فعالیت های اجباری می توان به اوقات خورد و خوراک و خواب، انجام کار، مدرسه و دانشگاه و تحصیل کردن و انجام تکالیف خانگی و کارهای منزل اشاره کرد.

وی با بیان اینکه روان شناسان در تعریف و تعیین محدوده های اوقات فراغت و تمایز آن از سایر فعالیت ها سه معیار را به عنوان شاخص های اصلی اوقات فراغت ذکر کرده اند، گفت: شاخص های اوقات فراغت شامل داشتن یک حالت ذهنی پذیرا برای انجام فعالیت های اوقات فراغت، داوطلبانه بودن مشارکت و انجام آن فعالیت ها و وجود نوعی انگیزش درونی پس انجام فعالیت ها می شود.

براتی سده اضافه کرد: اگر این شاخص ها را به عنوان شاخص های عمده اوقات فراغت در نظر بگیریم، اوقات فراغت را می توان این گونه تعریف کرد: فعالیت هایی که فرد در زمان آزاد به صرف تمایل، آمادگی و انگیزه درونی و فارغ از سود و نفع مالی انجام می ده