چیستی و چرایی �سبک زندگی� و نسبت آن با دین و مهدویت

با محوریت یافتن آموزه های شیعی در عرصه اعتقادات، اخلاقیات و آداب دینی می توان به دنبال شکل دهی شیوه خاصی در زندگی جوامع شیعی بود که تا حدی متمایز از سبک زندگی غیرشیعی است.

- چکیده سبک زندگی به معنای مجموعه رفتارهایی برآمده از نگرش ها، هنجارها و باورهای فردی و اجتماعی است.

سبک زندگی در هر جامعه ای شخصیت و هویت فردی و جمعی را آشکار می سازد، به طوری که می توان تمایز فرهنگی و تمدنی جوامع را با یکدیگر بر اساس سبک زندگی آنان تشخیص داد.

این نگرش ها و باورها در هر جامعه متأثر از عوامل متفاوتی می تواند باشد که در جامعه دینی، برآمده از مجموعه عوامل تمدنی است که یکی از اساسی ترین آن ها، باورداشت به آموزه های دینی است.

افزون بر این، در جوامع شیعی اعتقاد به مفهوم امامت و مهدویت، به ویژه مفهوم غیبت در عصر فقدان امام معصوم نیز از جمله مهم ترین جهت گیری های اعتقادی را در سبک زندگی تشکیل می دهد.

این نوشتار درصدد است جایگاه و ضرورت در نظر گرفتن این مؤلفه اعتقادی را در سبک زندگی شیعیان در عصر غیبت مورد تحلیل و ارزیابی قرار دهد.

واژگان کلیدی سبک زندگی، مهدویت، عصر غیبت، گفتمان دینی، شریعت.

مقدمه سبک زندگی[1] به معنای شیوه رفتاری فرد یا گروه در الگوهای متفاوت زندگی است و سبک زندگی گروهی و جمعی به معنای وفاداری عمومی و همگانی افراد جامعه به مجمو�