مبانی مدینه فاضله �مهدوی� در اندیشه صدرالمتألهین

مدینه فاضله ملاصدرا اساساً این دنیایی و این جایی و این زمانی است؛ پله ای از پله های صعود انسان به جوار حق است، یعنی مدینه فاضله صدرای الهی دست یافتنی و دست یازیدنی و نایل آمدنی است.

- بخش دوم و پایانی 2.

جامعه فاضله بدون شک انسان به کمال خلافه اللّهی که برایش در نظر گرفته شده نخواهد رسید، مگر از طریق تشکیل جوامع که با هم تعاون و همکاری داشته باشند.

اجتماع نوع انسان ضروری است و حکیمان این معنا را بدین سان تعبیر می کنند که انسان دارای سرشت مدنی است، یعنی ناگزیر است که اجتماع تشکیل دهد.

در اصطلاح ایشان، آن را مدنیت شهرنشینی گویند و معنای عمران همین است که خدای سبحان انسان را بیافرید و او را صورتی ترکیب کرد که زندگانی و بقایش بی تغذیه میسر نیست و او را به جستن غذا به فطرت رهبری کرد و در ساختمان بدنی او توانایی به دست آوردن غذا را تعبیه فرمود، ولی آن چنان قدرتی که یک فرد بشر به تنهایی نتواند نیازمندی خویش را از غذا فراهم آورد و تمام مواردی را که برای بقا و حیات او لازم است کسب کند.

پس به ناچار باید نیرو های بسیاری از همنوعانش با هم گرد آید تا روزی او و آنان فراهم گردد.

آن وقت در سایه تعاون و همکاری مقداری که حاجت آن گروه و بلکه چندین برابر آن ها را رفع کند، به دست می آید.