خدا در شعر سعدی خدای دم دست و زیبایی است که می توان روی ماه او را بوسید

عضو هیات علمی گروه ادبیات دانشگاه پیام نور لرستان گفت: خدا در شعر سعدی خدای دم دست و زیبایی است که می توان روی ماه او را بوسید.

- به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از خرم آباد، "سپهوند چهارشنبه 2 اردیبهشت در همایش سعدی فیلسوف زنده زندگی که بمناسبت هشتصد و سی و یکمین روز زاد روز حکیم مصلح الدین سعدی در دانشگاه پیام نور لرستان برگزار شد گفت: خدا در شعر سعدی خدای دم دست و زیبایست که می توان روی ماه او را بوسید و در واقع این نگاه نسبت به خدا که هفت قرن بعد از سعدی نیز در شعر سهراب سپهری نمود پیدا کرد با هیولای وحشت ناکی که بر روی عرش نشسته و اگر انسان پایش را کج بگذارد او را در آتش جهنم می سوزاند فرق می کند.

وی با بیان اینکه عشقی که سعدی از آن حرف می زند عشق عفیف انسان به خداوند است افزود: سعدی فیلسوف زندگی است چرا که هنگام مراجعه انسان به آثار او می تواند با زندگی بیرون ارتباط برقرار کند اما باید سقراط و ارسطو را فلاسفه کاغذی بدانیم؛ چرا انسان با مراجعه به آثار آنها نمی تواند با دنیای بیرون ارتباط برقرار کند.

عضو هیات علمی گروه ادبیات دانشگاه پیام نور لرستان با اشاره به اینکه سعدی پس از گذشت سالها از زمان مرگش هنوز زنده زنده است و ما می توانیم با او حرف بزنیم گفت: نام مصلح الدین به حق برازنده حکیم سعدی است چرا که او در آثارش چهره ای