مهران مدیری از جان پزشکان چه می خواهد؟!

طنز در مورد اطبا در ادبیات ایران سابقه ای طولانی دارد.

عبید زاکانی (قرن هشتم هجری) طبیبان را در حکایت های خود جلاد خطاب می کند و بیماران را دفتر مشق طبیبان می داند.

نظامی هم برای طبیب دو صفت جان بخش و آدم کش را در شعرش قایل می شود(میباش طبیب عیسوی هُش - اما نه طبیب آدمی کش ).

شاعر طنازی به اسم لعل تبریزی در یک شعر، حکایتی از عزراییل نقل می کند که نزد خدا از طبیبی به خاطر اینکه کار و کاسبی او را کساد کرده است، شکایت می کند! حافظ هم مدام از ناکارآمدی پزشکان زمانش گله می کند( چندان که گفتم غم با طبیبان- درمان نکردند مسکین غریبان) و حتی آرزوی بی نیازی از آن ها را دارد( تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد) حتی بیهقی هم در تاریخ خود به طبیبان طعنه می زند و می گوید: بسیار طبیبانند که میگویند فلان چیز نباید خوردن .

آنگاه خود از آن بسیار خورند!(تاریخ بیهقی )موضوع طنز قرار گرفتن طبیبان ( جامعه پزشکی) سابقه تاریخی دارد و محدود به دوره اخیر نیست.

دوم اینکه این قضیه محدود به کشور ما نبوده و در همه جای دنیا حتی کشورهایی با سابقه نهادهای مدنی صنفی پزشکی بسیار قدیمی تر از ما، رایج است .

آنچه در مورد سریال جدید مهران مدیری گذشتصحبت در مورد سریال مهران مدیری با محوریت موضوعی پزشکان، صحبت جدیدی نیست.