آیا سیزدهم فروردین نحس است؟

تفکر اسلامی درباره ی زمان آن است که این پدیده، ذاتاً سعد یا نحس نیست و نمی تواند عامل سعادت و نحوست باشد؛ بلکه تنها به منزله ی ظرف و موقعیتی است که در آن رویدادها و حوادث تلخ و شیرین روی می دهد.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازگروه فضای جازی خبرگزاری دانشجو ، سعد و مبارک شمردن بعضی از روزها و در طرف مقابل، شوم و نحس شمردن بعضی از روزهای دیگر، از جمله باورهای عامه ی مردم است و علی رغم اختلاف هایی که پیرامون تعیین روزهای سعد و نحس وجود دارد، اما اصل این مطلب مشترک بین انسان­ها بوده و اختصاصی هم به یک عصر خاص یا قوم، کشور و منطقه ی خاصی ندارد.

سخن این جاست که این اعتقاد عمومی تا چه حد در اسلام پذیرفته شده و یا از اسلام گرفته شده است؟ با توجه به پذیرش عمومی حجیت منابع سه گانه ی کتاب ، سنت و عقل در نظرگاه حکما و علمای مسلمان، شایسته دیدیم که این مسأله را از نگاه کتاب، سنت و عقل مورد بررسی قرار دهیم.

از نگاه عقل به عنوان مقدمه باید دانست که عقل به اعتبار متعلق ادراک به دو قسم نظری و عملی تقسیم می­شود.

ادراک چیزی که شایسته ی فعل یا ترک باشد، عقل عملی خوانده می­شود و ادراک چیزی که شایسته ی دانستن باشد (نه عمل کردن) عقل نظری خوانده می شود.

از این رو احکام عقل عملی - و به عبارتی: بایدها و نبایدهای عقل عملی- ، همیشه به دنبال احکام عقل نظری - و به عبارتی: هس�