مقایسه ی تاریخ تئوریک روابط بین الملل و یک دوره ی اسلامی؛ یک برش تاریخی و چهار گذار گفتمان امنیت

برخی محققین معتقدند که در تحلیل مفهومی امنیت، می توان چهار گفتمان را شناسایی کرد: حفظ بقا و موجودیت، فقدان تهدید، کسب قدرت و توانایی و نهایتاً همکاری و همگرایی بین دولت-ملت ها.

- در اینجا قصد داریم تحول تاریخی مفهوم امنیت با مراجعه به ادبیات مطرح شده در این خصوص را بررسی کنیم.

برخی محققین معتقدند که در تحلیل مفهومی امنیت می توان چهار گفتمان را شناسایی کرد که به مرور زمان هر یک جایگزین دیگری شده است.

براساس گفتمان سنتی، امنیت به حفظ بقا و موجودیت تعریف شده و منشأ اصلی تهدید طبیعت محسوب می گردد و برای فائق آمدن بر تهدیدات طبیعی، همکاری گروهی لازم و ضروری به نظر می رسد.

اما با دگرگونی در ساختارهای سیاسی، اجتماعی و تشکیل دولت-ملت، مفهوم امنیت نیز متحول شده و امنیت به عنوان فقدان تهدید تعریف می گردد.

نفی تهدید را در ابعاد مختلف سیاسی، نظامی، اقتصادی و.

گسترش داده اند، ولی با این وجود، این گفتمان جای خویش را به گفتمان سوم داده است.

در گفتمان سوم، امنیت برای کسب قدرت و توانایی که نگرشی ایجابی است، جایگزین مفهوم نفی تهدید شده است.

در این گفتمان، حتی جامعه ای که فاقد تهدید است نیز چنانچه توانایی و شرایط عینی کسب قدرت و حفظ منافع خویش را نداشته باشد، جامعه ای ناامن به شمار می رود.